Zombi de ağlar

Zombi filmlerin tutkunları çok farklı bir filmle karşılaşacaklar. Virüs, seyirciyi ‘ters köşeye yatıran’ finaliyle sıradışı yapım. 

ZOMBİ filmleri içinde hep bir sosyal, politik mesaj barındırır. O yüzden de onları normal korku filmleri ya da fantastik filmler gibi değerlendirmem. Daha ciddiye alırım. Özellikle George A. Romero’nun filmleri benim için vazgeçilmezdir. Night Of Living Dad filmiyle başlayan yönetmenin macerası 60’ların 70’lerin enerjisini barındırır. Son dönemde çekilen filmler bu anlamda içleri boşaltılmış olsa bile hala yeni denemelerle karşılaşıyoruz. Virüs-The Returned bunlardan biri.

Neredeyse bağımsız tadında ve çok büyük bütçeyle çekilmeyen bu film bir Kanada, İspanya ortak yapımı. Zombi hikayesi de klasik bir hikaye değil. İnsanları zombiye döndüren mikrop büyük bir salgına sebep olmuştur. Fakat salgın ölen zombilerin vücudundan sağlanan ilaçlarla kontrol altına alınır. Mikroba maruz kalan insanlar, belirli bir zaman içinde aşıyı alırsa normal hallerine dönmektedir. Fakat aşının makul zaman aralığında sürekli tekrarlanması gerekir,  yoksa dönüşüm tekrar yaşanır. Kate ailesini ilk virüs dalgasında kaybetmiştir. Üstelik eşi Alex de zombiye dönüşmemek için aşı almak zorundadır. Belki bütün bu sebeplerden Kate doktor olmuş ve hastanenin Dönüşenler bölümünde çalışmaktadır. Toplumda dönüşen gruba karşı ise büyük bir güvensizlik vardır. Herkesin aklındaki soru şudur: Ya bir gün aşılar yetmezse, dönüşen insanlar ne yapacak? Gerçekten de bütün topluma verilen bilginin tersine aşılar bitmiştir. Elde kalan son aşılar da dağıtılır ve insanlar yeni bir krizle karşı karşıya kalır. Kate hastanedeki ilişkilerini kullanıp az miktar aşıyı eşine getirir. Alex bu durumdan en yakın arkadaşına bahseder. Kendisinin bir dönüşen olduğunu ondan saklamak istemez. Fakat işler hiç beklendiği gibi gitmez. İhanetlerin, trajedilerin yaşandığı bir finalle öykü sonlanır...

Filmin bu görünen hikayesi dışında bazı kodları özellikle konuşmamız gerekiyor. Mesela normal insanların dönüşenleri ötekileştirmesi hatta hastanelere baskınlar yapıp oradaki hastaları öldürmeleri ve kalan ilaçları da tahrip etmeleri günümüz toplumundaki ötekileştirme belasına başarılı göndermeler. Çocukları için ilaca ihtiyacı olan bir ailenin hastanede kuyrukta beklerken, zengin veya ilişkileri sağlam olan insanların ilaçları arka kapıdan götürmesi eşitsizliğin yüze vurulması anlamında önemli. Söz konusu insanların kendi çıkarları ve canları olduğunda nasl birbirlerine ihanet edebilecekleri filme derinlik katan saptamalar. Bütün bunlar sinemasal olarak çok mu başarılı verilmiş, bu konuda tabii ki çekincelerim var. Filmin yönetmeni İspanyol M. Carballo kesinlikle bir George Romero değil. Ama hedefi ve önemsedikleri Romero’ya yakın. Günümüzde her şeyin içi boşaldığından sadece iyi niyetli denemeleri bile sizlerle buluşturmak benim için önemli. Bu filmi Hollywood tarzı fantastik korkular gibi seyredecekseniz beklediğinizi pek bulamayabilirsiniz. Ama öykünün kodlarına bakmak istiyorsanız, günümüzdeki sisteme yapılan göndermeleri önemseyerek seyrederseniz o zaman filme gittiğiniz için mutlu olursunuz.

Filmin orijinal adı: The Returned Yönetmen:  Manuel Carballo

Senarist: Hatem Khraiche Oyuncular: Shawn Doyle, Kris Holden Reid, Emily Hampshire, Claudia Bassols Yapım: 2014, Kanada, İspanya, 98 dakika.