Yeme davranış bozukluğu olan bireylerde yapılan çalışmalarda kişilerin bu rahatsızlığa yakalanmadan önce sık sık diyet yapma girişiminde bulundukları tespit edildi.
Her 2 yılda en az 2 veya 3 defa zayıflama girişiminde bulunup her seferinde hüsran ile karşılaşıyorsanız size kronik diyetçi diyebiliriz. Son yıllarda uzunlamasına yapılan çalışmalar, şişmanlık riskinin artması ile yanlış diyet uygulamalarının ve kronik diyetçi davranış arasında güçlü ilişkilerini desteklemektedir. Araştırmalar sık ve yanlış diyet yapanlarda; metabolizma daha az enerjiyle çalışma konusunda adaptasyon geliştirdiğini belirtmektedir. Açlığa adapte olan vücut günün birinde bombardıman etkisi ile yeniden kilo almaya adapte olarak az yense de fazla kilo alma ile kendini göstermektedir.
Psikolojiyi de bozuyor
Yeme davranış bozukluğu olan bireylerde yapılan çalışmalar; diyet yapma ve yeme bozukluğu arasında açık ilişkiler olduğunu desteklemektedir. Klinik örneklemi kapsayan birçok çalışmada yeme davranış bozukluğu başlamadan önce, yeme bozukluğu olan bireylerin diyet yapmaya başlamış oldukları rapor edilmektedir. Ayrıca bu ilişki toplumsal düzeyde yapılan çalışmalarda da saptanmıştır. Özellikle bireylerin, kendi kendilerine yaptıkları yanlış diyetlerin, yeme davranış bozukluğunu artırdığı ve yeme davranış bozukluğu oluşumuna etki edecek psikolojik eşiğe olan mesafeyi azalttığı belirtilmektedir.
Tehlike kadınlarda daha çok
KADINLARDA yapılan deneysel çalışmalarda; düşük kalorili diyet yapanların yeme bozukluğu belirtilerini daha çok gösterdiği saptanmıştır. Kültürümüzde medyanın her konuda fikri olma doğası nedeniyle, ince bedenin güzellik için olmazsa olmazlığının acımasızca provoke edilmesi, yeme davranış bozuklukları için potansiyel oluşturur. Yapılan bir çalışmada, 16 ay boyunca magazin dergileri ve gazeteleri okumayan kadınlarda, yeme davranış bozukluğu belirtilerinin azaldığı bildirilmiştir. Mükemmel incelik algısı ile yeme davranış bozukluğu belirtileri arasındaki ilişkiler son derece güçlüdür. İnceliğin ideal olduğu düşüncesi, beden memnuniyetsizliği ve yeme davranış bozuklukları için belirleyicidir.