Tenkit dozajını uçurmadan

Dört parti grup Başkanvekillerinin ortak imzası ile Meclis'e, Milletvekilliğinin statüsü üzerine bir düzenleme teklifi verilmiş, vay anam, padişah hakları, ölünceye kadar istisnalar, imkânlar başlıkları ile toplumun siyasetçiyi, dolayısıyla siyaseti aşağılamaya davet. Cahil cühelanın kullanmayacağı, cümleler onların köşe yazılarında. Mesela, diyorlar ki "Kendileri ve yakınlarına ölünceye kadar sağlık hizmeti" öngörülüyor. Be arkadaş kimin sağlık güvencesi yok ki . Bu teklifle bugün olan sağlık şemsiyesinin kapsamı dışında bir şey mi mi getiriliyor. Yani milletvekili olacak, ama sağlık güvencesi olmasın, nasıl olsa çok para alıyorlar demek istiyor herhalde "İki yıl milletvekilliği yap kıyak emekliliği kap" diyorlar. Milletvekili erken emekli olmuyor. Kanunlarımızda süre ve pirim ödeme günleri ne ise onların da o. Emeklilik hakkını kazanarak milletvekili oldu iseniz gider iki yıl daha çalışırsınız ondan sonra intibak edersiniz.

Milletvekilliği meşakkatli bir iş, doğru yapılıyorsa, işin sonunda fakirleşerek veya borçlanarak milletvekilliğini bırakıyorsunuz. Milletvekili ilinin, bölgesinin Ankara konsolosu toplum olarak işimizi tepeden halletme alışkanlığımız var. Her gün, gerek şahsi gerekse çevresi ile ilgili problem getirilir,onun yardımı istenir. Bakanlıkları, Genel Müdürlükleri dolaşırsınız. Hemen her hafta bölgenize gidip, köy, kasaba ziyareti yapmak durumundasınız. İllerimiz ve bölgelerimiz oldukça büyük.

Manisa'nın 800 den fazla köyü-kasabası var. Milletvekili iken, dört yılda bir köye en az bir defa gittiğini düşünün, gereken zamanı. Düşünün yapılan masraf, akaryakıt giderleri, telefon giderleri,yemek giderleri.Bir milletvekili çıkmış diyor ki; Milletvekilinin aldığı 10 bin TL maaşı çok buluyorum..Önce aldığı 10 bin TL'nin ne olduğunu bilmiyor bu arkadaş. Bu paranın büyük kısmı yolluk ve yevmiye. Yani temsil ettiği,bölgeye gidip gelme,orada kalma,yemek için masraflar.

Tenkit getirirken çevrenizdeki bize benzeyen veya biraz bizden iyi olan ülkelere bakıp mukayese yapmaya hiç özen göstermiyoruz. Meclis başkanlığı, ilk mecliste, ikinci, üçüncü mecliste milletvekillerine, aylık ve yolluk yevmiye olarak, fert başına düşen milli gelirin kaç katı bir ödeme yapıldığını açıklasınlar. Görülecek ki Milletvekilleri göreceli olarak maaş ve yollukları yönünden geriye gitmişler.İlk meclislerde yolluk yevmiye bin TL (600$) idi. Kişi başına 45$ olan milli gelirimizin tam 13 katı olarak milletvekillerine aylık yolluk yevmiye veriyordu.Bugüne vurursanız yolluk yevmiye olarak 130 bin dolar eder. Maaş mukayesesini verirsem dudağınız uçuklar.

Bugün Milletvekillerinin aldığı on bin liranın hemen hemen yüzde 55'i maaş, yüzde 45'i (2 bin 500$) yolluk yevmiyedir. Batı ekonomilerinden parlamenter rejimle idare edilen ülkelerin milletvekili statülerine bakıp onların ortalamasını alarak bize uygulamak bu ölçüsüz tenkitleri bir miktar azaltabiliriz diye düşünüyorum.