Sona kalan, dona kalır!

Türkiye Kupası Şampiyonu Konyaspor, Galatasaray deplasmanına zafer sarhoşu olarak gelir diye bekleyenleri hayal kırıklığına uğrattı.

Galatasaray maça coşkulu başlama görünümü verip 2 net pozisyondan ilk 10 dakikada yararlanamadı. Aynı şekilde Fofana da 2 net gollük fırsatı harcadı. Aslan geride pas yapıp yine topu 3. bölgeye taşımanın yerine bol pas oyunuyla kendini tatmine devam etti. 3. vitesten 4’e atmadan ne şiş yansın ne kebap misali etkisiz ve sönüktüler. Sneijder kendine top gelmeyince ya da rakip sert oynayınca küsme hastalığına yakalanmış. Podolski veda maçında güzel asisti ile adrese teslim yaparak, Sinan Gümüş’e golünü attırdı. Kaptan Selçuk her defasında topu kaldırıp atacak adam bulamamaktan yakınıyor. İyi de kardeşim, hep yana ve geriye oynamak yakışmıyor sana!

Hafta içi kupa finali oynayan Konyaspor ama oyunu geride kabul edip geriye çekilen, rakibinin üstüne gelmesini bekleyen de Galatasaray! Olacak iş değil. Konyaspor disiplinli oynamanın semeresini Selim Ay’la beraberlik golünü bularak gördü. 77’de 2. kez sahneye çıkan Sinan Gümüş Cim-Bom’a galibiyeti getirdi ama yetmedi. Aferin bu kardeşimize, seneye çok iyi performans bekliyorum kendisinden.

Son ümit, üçüncülük de olmadı. Koca sezon geriye sadece kulübü borç batağına sürükleyen bir yönetim ve aldıkları paraları haketmeyen oyuncularla geçti. Gelecek sezon inşallah aynı senaryoyu izlemeyiz.