Sivri sivri

Malum bir mayıs işçi bayramı, İstanbul ilimizde yine problemli geçirildi. Oldum olası Sendikalar bir mayısı kendilerinin sermayeye başkaldırışı şeklinde yorumlar, akıl ve mantıktan yoksun bir şekilde bu günün kutlamasını yönetirler.

1 Mayısı bayram olarak kutlama bu iktidar zamanında çıkarılan kanunla gerçekleştiriliyor. Ben şu sivri soruyu soruyorum; kaç medeni ülkede 1 Mayıs resmi tatil şeklinde kutlanıyor. Bildiğim kadar hiçbir batılı ülkede resmi tatil yok, 1 Mayısta.

İktidar, Taksim meydanında inşaat gerekçesi ile kutlamanın başka yerde yapılmasını istedi. Sebep sormaya gerek yok. Valilik veya bakanlık öyle münasip gördü. Bu bayramı kutlamayın diyen yok. Başka bir meydan gösterilmiş, hatta Taksim meydanında da sembolik bir kutlama yapabilirsiniz denilmiş. Buna rağmen bu ülkenin çok küçük bir azınlığının, çoğunluğa hükmetmesi davranışını görüyoruz. Evet, çok küçük bir azınlık çünkü mevcut sendikalar ülkemizdeki işçilerin sadece %5’ini temsil ediyor. Dışarıdaki %95’i temsil etmiyor. Sendika ağalarının faaliyetlerini tasvip etmiyor (onaylamıyor) ve sendikaya üye olmuyor. Sivri soru şu, %5’ini temsil eden sendikalar bütün işgücü adına nasıl konuşuyor, nasıl idareye kafa tutma gücünü kendinde görüyor. Tabii ki devlette istihdam edilen işçi miktarını çıkarırsanız, bizim sendikalar bu ülkenin özel sektörde çalışan beş yüz bin kişiyi temsil eder, yani toplam işçinin sadece yüzde iki buçuğu.

Biz de sendika, ağalığa dönüştüğü için, fikri değil cebri yollarla hayatiyetini sürdürüyor, bu tavır da kendilerinin marjinal kalmasına yol açıyor.

Size bir olayı hatırlatayım.1960 yılları ortasında o zamanki sendika ağaları grev başlattı ve “her işçi kullandığı tezgâhı kırsın” diye talimat verdi. Bu talimatı alan bazı gafiller de fabrika da kullandıkları tezgâhları balyozlarla kırdılar. İşte, sendika anlayışımız bu. Bu sendikaların o günkü fikriyatları biraz törpülendi ama daha gidecekleri çok uzun bir yol var.

Sendikalar cebir ve şiddetten medet umacaklarına, sendikal faaliyetler Batılı Ülkelerde nasıl yürütülüyor, onlar neden ağalığa dönüşmüyor, işçi haklarını nasıl ölçüyor ve toplu sözleşmelerde neleri talep ediyorlar a bakarlar ve öğrenirlerse sendikalarını büyütürler. Büyütmeliler ki işçiler adına konuşma hakları olsun.