Sayfalar ve sınıflı toplum...

Geçen hafta gencecik bir futbolcu kalpten öldü. Manisaspor’un U-18 takımında oynuyordu, adı Gökhan Kaya... Çeşitli kategorilerde 75 müsabakada top koşturmuştu.Eğer şöhret olsa, büyük rakamlı sözleşmelere imza atmış olsa, İstanbul’da gece hayatına dalmış olsa, haberi çok konuşulurdu. Sağlık muayenesini kim yaptı, lisansı nasıl çıktı, sistem nasıl atladı diye konuşur dururduk...

Ama yeterince şöhret, yeterince zengin değildi Gökhan Kaya... Haberi transfer dedikoduları arasında küçük bir yer bulabildi kendisine, sevenleri için bıraktığı boşluk ne kadar büyük olsa bile...

***

Medyatik güzellerinden eşinden şiddet görürse birinci sayfadan anonslanır, haberi uzun uzun verilir. Geride kalanlar kadınlar ancak ölür ya da yaralanırsa 3. sayfa haberi olabilir...

Tanınmış bir adam kavga etse ya da maddi hasarlı kaza yapsa haber olur.Tanınmayanın ettiği kavga da yaptığı kaza da ancak ölüm olursa 3-5 satır haber olur...

***

Amerika’da hortum faciasında 24 kişi öldü. Haber gazetelere manşet oldu, 2 tam sayfa işlendi... Bangladeş’in başkenti Dakka’da dünya devi şirketler için fason üretim yapan işçilerin çalıştığı bina çöktü, 1021 kişi öldü, haber çoğu yerde sayfa manşeti bile olamadı. Ya enkazın altından 17 gün sonra sağ çıkan adam...

Dakka’da mucize eseri kurtulursanız sadece yaşarsınız, Amerika’da mucize eseri kurtulursanız tüm dünya adınızı öğrenir, üstüne anılarınızı satar zengin olursunuz. 

*** 

İnsanın daha değerlisi ya da az değerlisi yoktur, milletlerin de öyle...Ama nedense çoğu zaman unuturuz bunu. 

Bir haberi okurken yer aldığı sayfaya bakıyor ve oradan sosyal statüsüne, milliyetine dair bir sonuç çıkarıyorsak, büyük bir yanlış yapıyoruz demektir...