Provalar, hata aramak içindir

Bizde hazırlık maçı kültürü de pek yoktur. Bu nedenle, F.Bahçe’nin hazırlık maçlarında aldığı kötü sonuçları endişeyle izleriz. Teknik direktörler bu tür maçlarda, öncelikli olarak “Maçı kazanmak” üzerine değil, “Takımı oturtmak” adına sistem ve strateji üretir. Yenilerin uyum sorununu atlatmaya çalışır.

En önemli şey, “İntikal sürati” denilen “Çabuk karar verme” yetisini geliştirmektir. Bu arada maçtaki skor iyi de olabilir ama, hedeflenen şeyler gerçekleşmiyorsa, alınan galibiyetin fazla bir önemi de kalmıyor. Ama takım mağlup olduğunda; futbolcuların birlikte oynama bütünlüğü yeterli verim vermişse, olumsuz skorun önemi yoktur.

Bunu taraftar anlamaz, algılamaz ve önemsemez... Seyircinin isteklerine göre çaba gösterirseniz, belki tabela iyi şeyler fısıldar ama, gerçekler aksine acı konuşur. F.Bahçe’nin galibiyetsiz geçen son 4 maçına bakıldığında, durum parlak görünmüyor sanırsınız ama; Aykut Kocaman hoca taraftar gibi umutları kırılmış biri gibi değil... O, camianın istediğini değil; kendi istediğini elde etmiş gibi görünüyor. İşte o yüzden fazla endişeli görünmüyor.

***

En net hissedilen iyileşme işaretlerinden biri; geçmiş dönemde nazlanarak futbol oynayan Van Persie’nin, hırs/özgüven/odaklanma kazanmış hali... Valbuena’nın takıma, sisteme ve herşeye uyum sağlamış görüntüsü...

Hazırlık maçları siz sevinesiniz, mutlu olasınız diye oynanmıyor. Tabeladaki skor, belki de en son dikkat edilen noktadır. Ayrıca şunu ifade edelim... Tüm hazırlık maçlarını kazanmış bir takımla, hepsini kaybetmiş bir takımın ligdeki görüntüsü; sonuçlar açısından elde edilenin tam tersi çıkabilir. Bunun örnekleri çok görüldü.

Uzun lafın kısası... F.Bahçe’nin aldığı seri mağlubiyetler elbette pek keyif verici değil, ama bu takımın ligdeki seyir rotasının göstergesi de değildir. Bir tiyatro oyunun provasında, aktörlerin yanlış yapması, sahneye çıkıldığında süreceğinin işareti değildir. Zaten bu hatayı yapmamak için uğraşıyorlar.

F.Bahçe’nin durumu da aynı.. Provada hata arıyorlar, düzeltiyorlar. Sahneye çıktığında, her şey rayına oturmuş olur.