Oslo

9 Eylül 1993'te Arafat, İzak Rabin'e gönderdiği mektupta; Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ)'nün

İsrail'i tanıdığını, Birleşmiş Milletler (BM) Güvenlik Konseyinin 242 ve 338 sayılı kararlarını kabul ettiğini ilân etmiş; Filistin Anayasası'ndaki İsrail'in varlığını reddeden maddelerin geçersiz olduğunu ve düzenlemeler yapılacağını belirtmiştir. İsrail de FKÖ'yü barış görüşmelerinde Filistinlilerin temsilcisi olarak tanıyacaktı.

13 Eylül 1993'te İsrail ve Filistin bir Ülkeler Deklarasyonu (Declaration of Principles-DOP) yayınlamışlardır. Taraflar anlaşma ile Gazze ve Şeria'daki Filistin yönetimini, Batı Şeria'daki Filistinlilerin yetkilendirilmesini, Filistin Konseyi'nin seçimlerin yapılması ve yönetime başlamasını, geniş ekonomik iş birliği yapılmasını kabul etmişlerdir. Ülkeler Deklarasyonu, sonuç üretmekten ziyade sonuç için çerçeve oluşturulması açısından önemlidir. 14 Eylül 1993'te, İsrail ve Ürdün Washington'da Ortak Ajanda üzerinde anlaşmışlardır. Daha sonra ekim ayında Washington'da bir araya gelen bağışçı ülkeler, Filistinlilere 2,1 milyar dolar yardım sözü vermiştir.

Diğer taraftan, bu ivmeyle başlatılan Oslo Barış Süreci'nde ilk uygulanma tarihi olan aralık ayında yapılması gerekenler gerçekleştirilmemiştir. 1994 yılında ABD Başkanı Clinton'ın Cenevre'de Esad'la görüşmesinde Esad İsrail'le "normal, barışçı" ilişkiler için hazır olduğunu belirtmesi, Orta Doğu Barış Süreci'nde önemli mihenk taşlarından biridir. Diğer taraftan İsrailli yerleşimci Baruch Goldstein'ın El Halil'de 29 Filistinliyi öldürmesi görüşmelerin durmasına neden olmuştur.

Ülkeler Bildirgesi'nin imzalanmasından kısa bir süre sonra, ara anlaşmanın uygulamaya konulmasına ilişkin olarak İsrail ve FKÖ heyetleri arasında görüşmeler başlatılmış ve bu süreç üç aşamada gerçekleştirilmiştir: Gazze-Eriha Anlaşması, 4 Mayıs 1994, Yetkilerin ve Sorumlulukların Devir Hazırlığı Anlaşması, 29 Ağustos 1994, Batı Şeria ve Gazze Şeridi Ara Anlaşması 28 Eylül 1995. 4 Mayıs 1994'te Kahire'de imzalanan Gazze-Eriha Anlaşması, İsrail'in Batı Şeria ve Gazze'de yaşayan Filistinlilere özerklik verilmesini tanıdığı, İsrailliler ile Filistinliler arasında imzalanan ilk anlaşmadır. Gazze-Eriha Anlaşması güvenlik düzenlemeleri, sivil iĢler, hukukî konular ve ekonomik ilişkiler konularına yöneliktir. Anlaşmada, İsrail askerî güçlerinin Gazze ve Eriha'dan geri çekilmesi, İsrail Sivil Yönetiminden Filistin İdaresine yetki transferini, söz konusu İdarenin yargı ve yasama yetkilerinin, bir Filistin emniyet gücünün ve İsrail ile Filistin İdaresi arasındaki ilişkilerin kabulüne dâir düzenlemeler yer alıyordu.

24 Mayıs 1994'te de İsrail ve Suriye ABD destekli askerî görüşmeler için şartları açıkladılar. 29 Ağustos 1994 tarihinde İsrail ile Filistinliler arasında imzalanan Yetkilerin ve Sorumlulukların Devir Hazırlığı Anlaşması, Ülkeler Bildirgesi'nin sonraki aşamasını (erken yetkilendirme) yürürlüğe koyuyordu. Buna göre, Eğitim ve Kültür (29 Ağustos 1994 tarihinde gerçekleşti), Sosyal Refah (13-14 1994 tarihlerinde gerçekleşti), Turizm (13-14 1994 tarihlerinde gerçekleşti), sağlık (1 Aralık 1994 tarihinde gerçekleşti) ve vergilendirme (1 Aralık 1994 tarihinde gerçekleşti) alanlarında yetkilerin Filistin İdaresine devredilmesini öngörmekteydi.

26 Ekim 1994'te İsrail ve Ürdün arasında barış anlaşmasının imzalanmasından sonra ocak sonunda Arap dünyası, İsrail, Avrupa ve ABD liderleri Orta Doğu'da ekonomik iş birliği konulu Kazablanka Zirvesi'nde bir araya geldiler ve 1997'ye kadar her yıl düzenli olarak bu Zirve gerçekleştirildi. 1995 yılında ABD Senatosu'nda Barış Anlaşması İzleme Grubu kurularak süreç yakın takibe alınmış; Orta Doğu Barışı Kolaylaştırma Kanunu daha sert tedbirlerle yenilenmişti.