Bu sene, birkaç ay önce…
Okuduğum lisenin pilav günüydü. Bir Pazar günü…
Okula yeni bir müdür atandığını duymuştum. Tanışayım istedim.
Kapısını çaldım, girdim.
Müdür beyin makamı boş…
Tişörtlü bir genç adam TV ünitesinin orada yere oturmuş bir şeyler tamir ediyor.
“Müdür bey yok mu?” diye sordum gence.
“Bir tane var ama?” deyip devam etti işine.
***
İşler yolunda gitmeyebilir.
Türkiye’nin çokça derdi, dört tarafını sarmış düşmanları olabilir.
Dolar dörde euro beşe dayanmış, şöyle olmuş, böyle olmuş.
Yapılacak milyonlarca işimiz olabilir.
Hatta eğitim, evet eğitim sistemimiz de bir türlü oturmamış, su akıp yolunu bulmamış olabilir.
Ama bu ülkenin çok kısmetli olduğu bir şey var.
Evet, öğretmenleri.
Her durumda, her zamanda, herhangi bir mezrada, bir sınır köyünde, bir kasabada, şehrin arka mahallelerinde.
Gözleri pırıl pırıl parlayan.
Dünyaya meydan okuyan.
Öğrencileriyle sımsıkı sarılmış ve hatta yanlarındayken bile öğrencilerini özleyen.
İşte o öğretmenlerin hatrına,
O öğretmenlerin hürmetine,
En zor zamanda, en yok dönemlerde bile bir Aziz Sancar çıkardı Mardin Savur’un kurak toprağından..
***
O okul müdürünün odasındaki genç adamı merak ettiniz değil mi?
Evet, tahmin ettiğiniz gibi o yerde tamiratla uğraşan genç adam kalkıp müdür koltuğuna oturdu.
Gözleri parlıyordu, projeleri vardı, heyecanlıydı.
Örneğin okulla ilgili alınacak kararları anket yaparak öğrencilere sormaya başladığında Dede Korkut Anadolu Lisesi öğrencileri şaka yaptığını zannedecekti.
Örneğin bir gün okulun zilleri çalmayı bıraktı. Hayır, hayır arızalanmamıştı.
Düşündü ki o genç okul müdürü; aslında sadece üniversite sınavına değil, üniversiteye ve hayata da insan hazırlıyorlardı.
Ve üniversitede, ve dahi hayatın geri kalan hiçbir noktasında saati geldiğinde zil çalmazdı.
Ve ansızın ziller söküldü.
Dede Korkut Anadolu Lisesi öğrencilerin ders başlama saatlerini kendilerinin takip ettiği ve başladığında zile ihtiyaç duymaksızın orada hazır bulunduğu ilk okul oldu Türkiye’deki…
Dede Korkut Anadolu Lisesi’nin müdürü Yasin Gülşen ve Yasin Hoca gibi fikri hür, vicdanı hür, irfanı hür, geleceğe ışıl ışıl bakan tüm öğretmenlerimizin ellerinden öpüyorum.
İyi ki varsınız öğretmenlerim.
Gelecek sizinle güzel olacak.
Öğretmenler gününüz kutlu olsun.