Gürcistan’ın her zaman hem Türkiye, hem de Azerbaycan açısından önemli bir ülke olduğundan bahsetmişimdir. Bu ülkede istikrarın ve refahın Güney Kafkasya için de önem arz ettiğini herkes bilmekte.
Rusya’nın tehdidi ve ülkenin parça parça bölünmesi ise ayrıca bir başlıktır.
Zira bu nedenledir ki; Gürcistan’ın hem Türkiye’ye, hem de Azerbaycan’a ciddi ihtiyacı söz konusudur. Bu hususta Türkiye’de, Azerbaycan’da kendine yakışır biçimde Gürcistan’ı desteklemekteler. Sıkıntılı günlerin de bile, her iki ülkenin cömertliğini de, Gürcistan her uzvuyla hissetmiştir.
Gürcistan’a hep bu boyuttan baktığımız için içeriye dönük Müslüman Türk nüfusunun genel dertlerine, yerel olay olarak yorum yaptık. Lakin Gürcistan sınır komşumuz, dostumuz olmakla birlikte, hem de ciddi oranda Türk Müslüman nüfusun da yurdudur. İster Ahıska Türkleri, isterse Karapapak Türkleri, Gürcistan içerisinde önemli güç ve aktörlerdir. Ahıska Türklerinin vatana dönüş projeleri, halen ciddi sonuca varmamakta. Gürcistan maalesef halen verdiği sözleri tutmamakta.
Karapapak Türkleri, Gürcistan’ın eski ve yerli unsurudur. Azerbaycan Türklerinden oluşan bu toplum, 500 bin civarında bir güç.
Lakin gel gör ki; en ufak sosyal ve ekonomik refah konusunda bir gelişme söz konusu değildir. Gürcistan’daki Türkler, ekmek parası için Azerbaycan, Rusya, Türkiye’ye göç etmekteler. Gürcü Hükümeti bu duruma, Saakaşvili döneminden itibaren ciddi el atmamaktadır. Hakkını vermeden geçemeyeceğim, Saakaşvili Türk Müslüman topluma daha samimi gözüküyor ve daha reel adımlar atan bir siyasi otorite göstermişti.
Haritada yerleşim durumuna dikkat edersek, hem Ahıska Türklerinin, hem de Azerbaycan Türklerinin (Karapapak Türklerinin) konumu, bir ucu Türkiye sınıra dayanan, diğer ucu Azerbaycan’a dayanarak, bize sanki bir köprü gibi bağlayıcı, stratejik bir konumdadır. Bu durumu, zamanında Stalin fark ettiği için, yerleşim şeklini yeniden dizayn etti. Ahıskalı Türkler kendi yurtlarından, bir gecenin içinde göçe zorlanarak acı kaderlerini yaşadılar. Halen geriye dönüş politikalarında, Gürcistan Hükümeti farklı gerekçelerle, eski ve Ahıskalılara ait yerlerini Ahıskalılara geri vermiyor. O bölgelere zamanında Ermenilerin yerleştirilmesi de ayrıca bir siyasi oyunun paçasıydı.
Şimdi Karapapak dediğimiz Azerbaycan Türklerinin oradaki konumu, en az Gürcistan kadar önemlidir. Hem Türkiye, hem Azerbaycan için bu bağlayıcı unsurun yavaş yavaş ekmek parası için yurtlarını terk etme mecburiyetleri, belki şimdi değil ama yıllar sonra önümüze hüsran dolu bir tablo olarak çıkacağını şimdiden görmeliyiz.
Oradaki Türklerin geçimi için ufak ekonomik projeler, ekmeklerini çıkaracakları küçük desteklerle, o toplum bir kale gibi oradaki varlığımızın teminatı olacaktır. Tabii ki Türkiye ve Azerbaycan çeşitli projeler üretmekte. Lakin bu projelerin hepsi her zaman başarılı olamadı. Nedeni doğru tespit ve doğru projelerin fazla olmamasıdır.
Diğer taraftan, hem Türkiye, hem Azerbaycan oradaki aydın insanlarımızı da, bu projelerde kendine muhatap olarak kabul etmek zorundadır. Elbette Gürcistan Hükümetinin bilgisi ve iştirakiyle...
Zira unutmamalıyız ki, en önemli yatırım, insana yapılan yatırımdır. Oradaki milletimizin temsilcileri olan aktif insanlarımızın da en az, gerekli projeler, ekonomik menfaat kadar, desteğe ve muhatap alınmaya ihtiyaçları vardır. Hatta insanlarımızın oradaki varlığının kalıcı ve güçlü olması için bu duruma, ekonomik çıkarlardan daha önemli olay olarak bakılmalıdır. Gürcistan bizin dostumuzdurdoğrudur. Lakin dostumuz da bilmelidir ki; Türklerin haklarının dolaylı istismarı, Türkiye ve Azerbaycan’ın iyi niyetine karşı ayıp etmek anlamına gelebilir. Gürcistan’ı seviyoruz doğrudur. Lakinoradaki kendi insanımızı da çok seviyoruz. Gürcistan da bunu en az bizim kadar anlamak zorundadır. Dostluğun temeli de budur; ANLAMAK...
