Kimisi sadece yöresinde biliniyor, kimisini meraklısı da bulabiliyor. Her bölgesinden ayrı bir sebze, meyve fışkıran ülkemizin şöhreti yakalayamamış bu lezzetlerini sakın görmezden gelmeyin.
Alıç
Batı ve Güney Anadolu’ya yayılan, çalı görünümünde yabani olarak yetişen alıç, birçok görüşe göre sağlık açısından çok faydalı bir meyve. Hatta ekstresinden vitamin hapları yapılmakta. Olgunlarını meyve gibi çiğ olarak tüketebilir ya da ipe geçirerek kurutup, meyve ve yapraklarından çay yapabilirsiniz.
Kaktüs Yemişi
Frenk inciri veya dikenli incir olarak da bilinen bir kaktüs meyvesi. Sadece çok sıcaklarda ve genellikle Ege ile Akdeniz kıyılarında meyve veriyor. Kaktüsgillerden olan bu meyveyi toplarken kalın eldiven kullanmak ve dikkatli olmak gerekiyor. Dikenleri batarsa fena can yakıyor. Soyarken bir elle çatal batırıp, diğer elde bıçakla soymak ve asla el değdirmemek bu meyveyi ağız tadı ile yiyebilmenin tek yolu. Soymadan önce buzdolabında soğutulanın tadı çok lezzetli oluyor.
Muşmula
Karadeniz ve Marmara bölgesinde yaygın olan muşmula, estetik bir meyve değil. Hatta ilk bakışta meyve olduğunu bile anlamak zor. Kuru görünümlü ancak içi etli ve sulu bir meyve. Taze tüketmek için yumuşaklarını seçin. Sertken buruk ve acı bir tadı olur. Yumuşadıktan sonra suya atıp buzdolabında saklayabilirsiniz.
Karayemiş
Sadece Karadeniz bölgesinde yetişen ve Laz meyvesi olarak anılan karayemiş kekremsi, tatlı-ekşi bir tada sahip. Kan şekerini dengeleme özelliğine sahip olan bu meyve, antioksidan bakımından da çok zengin.
Çökülce
Sakarca ve çiğdem gibi adlarla da tanınan bu bitki, tüm Karadeniz’de doğal olarak tam da bu mevsimde yetişiyor. Özellikle Giresun ve Ordu’nun fındık bahçelerinde yetişen bu beyaz çiçek veren bitkiyi bölge insanı çok severek tüketiyor. Gel gelelim Amerika’da toksik olduğu için yenmesi bazı eyaletlerde yasak. Colchicine alkaloit içeren bitkinin çiğ yenmesinin tehlikeli olabileceği görüşleri var. Zaten Karadeniz’de de önce temizlenip, haşlanıyor sonra da kavurması yapılıyor. Genellikle mısır unuyla mıhlama veya yumurtalı kavurma yemeği yapılıyor.
Dağ Çileği
Kocayemiş olarak da bilinen dağ çileği bir çalı bitkisi. Dalından koparıldığı an tüketilmesi gerekiyor. Yere kolaylıkla düşüyor ve satıcılar bunları toplayıp kutuların içinde en alta yerleştiriyor. O sebeple tüketirken dikkatli olmak gerekiyor. Eğer siz toplamadıysanız tüketmemek daha doğru. Güçsüz bir lezzeti var. Şahsi fikrim reçele uygun olmadığı yönünde çünkü kokusu yok. Piştiği anda sarıya dönüşüyor, alkol içerdiği için taze olarak çok yendiğinde etkisi görülebilir.
Çalı Hurması
Kendisinin isim annesiyim, gururla sunarım! Datça bölgesinde kırlık alanlarda yabani olarak bulunan bu yemiş İngilizlerin dikkatini çektiği için bölge halkı ‘İngiliz hurması’ olarak satmaya başladı. Anadolu topraklarından toplandığı için ben onu ‘çalı hurması’ diye adlandırdım. Hatta kitabıma da bu isimle yazdım. Kurutulup kuru üzüm gibi de yenilen, doğal olarak yetişen bu meyve tatlı olmasına rağmen glisemik indeks değeri, diğer hurma çeşitlerine göre düşük.
Ekmek Ağacı
Hani ‘Etinden, sütünden faydalanmak’ diye bir tabir var ya işte bu söz ekmek ağacı meyvesi için söylenebilir. Tropikal meyve, yiyecekten kumaşa, kano yapımından zamk ve kağıda kadar pek çok alanda değerlendiriliyor. Altından değerli meyvenin uzun bir süredir Bursa ve Eskişehir civarında ağaçları yetiştiriliyor. Ekmek meyvesinin sütü, yaralara iyileştirici etkisinden dolayı da kullanılmakta. Nişasta bakımından yoğun yapısı olan ekmek ağacı meyvesi, haşlanarak veya fırınlanarak yenilebiliyor. Nişasta oranı yüksek olduğu için tadı patatesi andırıyor.
Satsuma
Bodrum mandalinası olarak da bilinen bu mandalina türü aslen Seferihisarlı. Hafif limon ferahlığında ve şekeri az. Yazın toplanan olgunlaşmamış, ham olanlarının rayihası çok yüksek içeceklerde, reçel ve tatlı yapımında kullanılmakta. Çok lezzetli ve ince kabuklu. Aralık ayına kadar hasatı devam ediyor.Arzuya göre yeşilken derin dondurucuya atıp, 4-5 ay keklerde, kurabiyelerde aromasından yararlanabilirsiniz.