Kaçımız Anadolu’da fotoğraf turuna çıkabilmişizdir? Kolay mı onca yol yapmak, iklime uyum sağlamak? Ama Elif Gamze Bozo yaptı bu turu. Bugün Kızılay’daki TBMM Mustafa Necati Kültür Evi’nde açacağı, adını Ahmed Arif’in şiirinden alan “Anadolu’yu Tanıyor muyuz?” başlıklı beş günlük sergide çektiği fotoğraflarını sergileyecek.
“Beşikler vermişim Nuh’a / Salıncaklar, hamaklar / Havva Anan dünkü çocuk sayılır / Anadoluyum ben / Tanıyor musun?” dizeleri eşliğinde Ankara’dan Erzurum’un Şenkaya Aktaş köyüne, eski adıyla Vartanit’e babasıyla birlikte bir yolculuk yaptı Elif Gamze Bozo. O yolculukta fotoğraf makinesini düşürmedi elinden. Elbette o kocaman gülümseyen çocukları, türkü söyleyen yaşlıları görüntüledi... Ama sergide yer alan fotoğrafları ağırlıklı olarak emekçi kadınları işbaşında gösteriyor. Vizörün arkasında Elif Gamze Bozo, objektifin karşısında Anadolu’nun kovayla su taşıyan, süt sağan, tarla çapalayan, ot biçen, ormandan çalı çırpı toplayıp sırtında taşıyan, tandırda ekmek yapan, derede çamaşır yıkayan kadınları var. Hareketlerinden özgüven, yüzlerinden gurur okunuyor çalışıp üretirken görüntülendikleri için.
Bozo’nun gezisini ve sergisini özel kılan nedir diye soracak olursanız: Bozo, cam kemik hastası. Dokunsanız kırılan kemiklerin altında kadere meydan okuyan sağlamlıkta bir yüreği var. “Hayatımda bana göre engel yok. Zaten ben engelli değilim ki, toplum adımı engelli koydu,” diyen bir cesaret timsali. Sergiyi Engelsiz Sanat Derneği, “Yorgan Altında Kimse Kalmasın” hareketi kapmasında düzenliyor. Elif Gamze Bozo gibi eşsiz bir örnek var önlerinde. Fotoğraflarına düştüğü notları da okuyunca Anadolu’yu ve insanları tanımaktan duyduğu hazzı daha iyi anlıyorsunuz, edindiği izlenimleri izleyicilerine aktarma heyecanı size de geçiyor.
Yorgan Altında Kimse Kalmasın Hareketi, Bozo’yu “ön yargılarımızı kıran, sıra dışı ve fark yaratan rol modellerimizden” sözleriyle tanımlıyor. Hakikaten de öyle!
İşçi babası, nerede iş bulursa orada çalışmış. Annesi kendini iki çocuğuna adamış. Sorumluluk almaktan korkan okul yöneticilerine direnerek Elif Gamzesinin eğitim hakkını elde etmiş. Osmaniye’de ilkokul, Ankara’da ortaokul okutmuş ona. Elif Gamzesi de annesine önce şiir yarışmalarında elde ettiği derecelerle gurur vermiş. Şiir yazmaya devam ediyor, yayınlanmış iki şiir kitabı var. Sağlık nedenleriyle Açık Lise’ye devam eden Bozo, Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü mezunu. Üniversite döneminde Evrensel Gazetesi ve Hayat Televizyonu’na yaklaşık beş yıl muhabirlik yapmış. Ankara’da nerede bir sosyal sorumluluk projesi varsa, Bozo’nun adını orada görmek mümkün. Çocuk istismarı konusunda çalışmalara katılmış, Ankara Kadın Platformu üyesi, Barış İçin Sanat Girişimi destekçisi... Engelli Aileleri Eğitim, Kültür ve Dayanışma Derneği’nin Halkla İlişkiler Genel Sekreterliği görevini beş yıl boyunca üstlenmiş. TÜBİTAK’ın “Yürüyen Akıl Projesi”ne katılarak başarı belgesi almış...
Bozo Türk Telekom Assisstt Rehberlik ve Müşteri Hizmetleri Çağrı Merkezinde, 11818 bilinmeyen numaralar ve bilgilendirme servisinde asistan olarak çalışıyor. Ulaştırma Denizcilik ve Haberleşme Bakanı Binali Yıldırım’ın “ulaşımda, iletişimde ve hayatın içerisinde ben de varım” projesiyle evden çalışma hayatına atıldı. Bozo’nun gayreti 3 Aralık 2011 Dünya Engelliler Günü’nde Yılın Başarılı Engelli Genci ödülünü aldı. Ertesi yıl da Cumhurbaşkanlığı tarafından verilen Yılın Başarılı Genci ödülünü kazandı. Geçen yıl Anadolu Ajansı tarafından Türk Demokrasi Vakfı Engelliler Komisyon Başkanlığına getirildi. Ödülleri ve adaylıkları saymakla bitmiyor!
