ANNE-BABA TUTUMLARI ETKİLİ
Yüksek beklentili ebeveynler çocuklarda bu tip dikkat sorunlarına sebep olabiliyor. Çok küçük yaşlarda çocuğa “başarmak zorundasın, başaramazsan bir değerin olmaz, açıkta kalırsın, aç kalırsın, adam yerine konmazsın” şeklinde empoze edilen kaygılı düşünceler ve çocuktan gerçekleşmesi mümkün olmayan performansları beklemek onu yalnızlığa ve başarısızlığa sürüklüyor. Bu başarısızlık ve yetersizlik hissi zaman geçtikçe katlanarak büyüyor ve çocukta isteksizlik, motivasyon düşüklüğü, ilgisizlik gibi depresif semptomlar baş gösteriyor. Çocuk “ben bu işi başaramayacağım, bunun üstesinden gelemeyeceğim” noktasına geldiğinde bahanelere sığınıp derslere ilgi göstermemeye, ders çalışmamaya, hatta okula gitmek istememeye başlıyor. Bütün bunlar çocuğun sonuçta gerçek bir dikkat ve konsantrasyon problemi yaşamasına yol açıyor. Bu kısır döngü devam ettiği taktirde çocuğun hayatının her alanındaki performansını etkileyecek boyuta geliyor.
SORUNUN?ÇÖZÜMÜ?ELİNİZDE
Bu sorunları yaşayan çocuklara hem zihinsel hem de ruhsal destek veriyoruz. Çocuğun bilgisayarlı modüller vasıtasıyla dikkat ve konsantrasyonun ölçüp bir sorun olup olmadığını belirliyoruz. Ardından etken zihinselse kognitif güçlendirme programlarının bir parçası olan ‘Bilgisayarlı modüller yardımıyla dikkat eğitimine alıyoruz. Zihinsel etkenlerin yanında başka sebepler de söz konusuysa çatışma yönelimli psikoterapiye alıyoruz. Çocuğun anne-babasıyla çatışmalarını ve otoriteyle ilgili negatif algılarını düzeltmeye çalışıyoruz. Bu çalışma çocuğun sadece ders performansını düzeltmekle kalmayıp hayattaki zorluklarla başa çıkma yöntemlerini ve olumlu savunma mekanizmalarını kazanmasını sağlıyor.
OTORİTE SORUNUNA?İŞARET?EDİYOR
ÇOCUK?otorite algısını ilk anne-babayla tadar. Kaygılandıran, zorlayan, baskı kuran, şiddet uygulayan, aşağılayan, küçümseyen, sevgiden çok sorumlulukları ve yapılması gereken işleri paylaşan ebeveynlerin çocukları zorunluluk, sorumluluk ve kurallar karşısında direnç gösterip sıkıntı yaşıyorlar. Ya aşırı sorumluluk odaklı olup dünyanın güzelliklerini ıskalıyorlar ya da otoriteye direk ya da indirek isyan ediyorlar. İsyan eden hiçbir sorumluluğu yerine getirmeyenler büyüdüklerinde anti-sosyaller oluyor. Dolaylı isyankarlar da ya ders çalışmayarak ya okuldan kaçarak da her türlü işi yokuşa sürerek pasif agresif bir tavrı benimsiyorlar. Her iki tip çocuk da kaybedilenler kategorisine giriyor. Çocuğun ders çalışmaması ciddi bir sürecin göstergesi olabiliyor. Anne-babaların bu sorunu yaşayan çocuklarında ilk sorgulamaları gereken şey bu olmalı. O yüzden erken dönemde bir uzmana danışmak çok önemli. Ama başvurma tarzınız “çocuğumuzda problem var” şeklinde olmamalı. Bilin ki onun sorunu büyük oranda sizinledir. Anne-baba ile yaşanan çatışmalar, ebeveynin tutum hataları gibi konular sorunu başlatabiliyor. Bu sırrı çözmek, çocuğun anne-babasıyla diyalogunu düzeltmedeki çatışmayı bitirmek büyük oranda sorunları ortadan kaldırıyor.
