Sporsever için nefis bir ilk yarı oldu. Karabükspor kaybederse umutlar azalacak, Trabzonspor kazanamazsa tek umut dördüncülük elden gidecek.
İşte bu sebepler maçın kalıtesini çok yukarı çıkardı.
Top inanılmaz hızla yön değiştirdi.
Trabzonspor sahaya öyle bir savunma ile çıktı ki kalbimden “Ersun Yanal beni gönderin demek istiyor” diye geçti. Savunmanın, Karabükspor’un ileri uç elemanlarına yetişme şansları asla yok. Nitekim öyle oldu. Karabükspor ne zaman gol atar dendiği anda Mehmet Ekici yine takımına hayat vermeye çalışan golü attı. Ama bu gol bile Trabzonspor’u oyuna katamadı. Daha devre bitmeden Karabükspor attığı gollerle öne geçti.
İkinci Karabük golünü de Trabzonspor’un beğenmeyip verdiği futbolcusu Onur attı.
Ne acı değil mi?
Trabzonspor orta sahayı o kadar boş bıraktı ki; zaten savunamayan savunmaya Ersun Yanal hepten havlu attırdı.
İkinci yarıya çift ön libero ile başlayan Trabzonspor neticeyi değiştirmek adına bayağı bastırmaya başladı ama başka bir tehlike ortaya çıktı. Bu sefer kaptırılan toplar Trabzonspor kalesİnde pozisyon yarattı.
Orta saha ele geçirilince futbol daha dengeli oldu. Ama bu sefer de maç çok sert oynanmaya başladı. Ve bu sertliğin çoğu da Trabzonsporlu futbolculardan geldi. Bu da gösteriyor ki fizik olarak da kafa olarak da sorumlular, futbolcuları bitirmişler.
Her şeye rağmen oynayan futbolcular, onurlarını korumak adına mücadelesini bırakmadılar ve Cardozo beraberliği sağladı. Ardından Mehmet Ekici galibiyet golünü attı.
Kısaca Trabzonspor bu tür maçları daha çok yaşar.
Yaşamaması için; çıkan çiviyi biri yerine sokmalı.