Özgü Namal ve Engin Altan Düzyatan’ın başrolündeki Bu İşte Bir Yalnızlık Var, Tuna Kiremitçi’nin aynı adlı romanından uyarlanan, romantizmin öne çıktığı bir film.
Bu İşte Bir Yalnızlık Var izleyicinin seyrettiği zaman hoşça vakit geçireceği bir film. Bunu kabul etmekle beraber filmi bir kaç yönden ele almalıyım. Öncelikle bu tür filmleri çok doğru buluyorum. Kalitesi belirli bir çizgiyi tutturduktan sonra Türk sinemasının endüstri olmasını bu filmler sağlayacak. Bu filmler derken gişe filmlerini kastediyorum.
SENARYO MESLEKTAŞIMIZDAN
Bu İşte Bir Yalnızlık Var, Tuna Kiremitçi’nin aynı adlı romanından uyarlama. Filmin senaryosunu ise meslektaşımız Burak Göral yazmış. Yönetmen Romantik Komedi filmini de çeken Ketche. Filmin başrollerinde Özgü Namal, Engin Altan Düzyatan rol alıyor. Filmin konusu şöyle, eski müzisyen Mehmet, müzikten uzaklaşmış, boşanmış bir adamdır. Geçimini özel ders vererek sağlamaktadır. Onu haftada bir gün görüşebildiği 9 yaşındaki kızı Ezgi hayata bağlamaktadır. Mehmet, başka biriyle evlenen eski eşi Nazlı’yla kızı yüzünden hâlâ görüşmektedir. Mehmet bir gece evdeyken apartmandan gürültüler gelir. Karısıyla evliyken de ailece görüştükleri komşusu Ayşe ve kocası büyük bir kavga ederler, sonunda Ayşe’nin kocası evi terk eder. Mehmet, Ayşe’yi teselli etmek için kapısını çalar. Birbirlerinin yalnızlıklarını paylaşan iki arkadaş Ayşe’nin eve dönmeyen kocasını ararken birbirlerine aşık olurlar. İşler iyice karışır...
Şimdi ilk önce oyunculuklarla başlayalım. Engin Altan Düzyatan kötü bir performans sergilememiş. Ama ondan ne yazık ki rockçı olmaz, olamaz. Hadi Özgü Namal rolüne oturdu diyelim. Ama Düzyatan’ın canlandırdığı karakter o kadar kitch ve klişe ki filmin bütün gerçekliğine zarar veriyor. Bu arada Özgü Namal ile Düzyatan’ın perdedeki elektriği de hiç uymuyor. Tabii burada Düzyatan’a haksızlık etmek istemiyorum. Genel olarak Düzyatan’ın karakterindeki sunilik filmin bütününe işlemiş diyebilirim. Bu anlamda yönetmene döner bakarım. Böyle bir itham oyuncuların değil yönetmenin işinin aksaklığından çıkabilir ancak.Ketche, Romantik Komedi’de yaptığını burada da tekrarlamak istemiş. Fakat konusu itibariyle daha fazla samimiyet ve derinlik isteyen bir film Bu İşte Bir Yalnızlık Var. Direkt aşk üzerine kurulmuş. Ketche’nin sınıfsal göndermelerinin kurtaracağı bir duygu değil bu. Renkli duvarlar, konsept evler, elbiseler ve kişilikler filmin aşk duygusuna hiç de derinlik katmıyor. Hatta tam tersi duyguyu değersizleştiriyor. Mehmet karakteri ile Ayşe’nin ne aşkına inanıyorsunuz ne de romantizmine. Zaten Ayşe’nin kocasını ararken yaşadıkları gelgitler o kadar suni ki yazar bile yeterli görmemiş, finalde aslında bu iki çift evliyken de birbirleriyle özel bir ilişkileri olduğunu söyleyerek filmin içini doldurmaya çalışmış. Burada senarist Burak Göral’a söylenecek bir şey yok. Çünkü sonuçta romanı filme uyarlamış. Yani elinde ne varsa onu düzeltmiş. Peki Burak’ın elinde ne vardı?
KİREMİTÇİ KUSURA BAKMASIN
Tuna Kiremitçi kusura bakmasın ama ABD’de çok moda olan, hemen tüketilebilecek, edebi değeri yüksek olmayan hikayeden daha etli romanlar yazıyor. Yani Burak’ın elinde çok da birşey yoktu aslında. Ketche ise yanlış bir tercih yaptı bence. Onun tarzının kaldıracağı romantizme sahip değil bu film. Bütün bu acımasız eleştirilerime rağmen fastfood’un tüketilmesinin kolaylığı bu filmde de kendini gösteriyor. Yani çok fazla inceleyip eleştirmeyen izleyici bu filmden mutlu ayrılacak. Aşk her ne kadar suni ve klişe anlatılırsa anlatılsın aşktır. Nasıl çölde su bulduğumuzda kalitesini gözetmez isek bu dönemde de aşkın nasıl anlatıldığı bir yere kadar önemli. Romantizm bizi kendine bağlar. Her ne kadar bu filmdeki aşk Cihangir’in karton aşklarını anlatsa da...
FİLMİN KÜNYESİ
Yönetmen: Ketche
Senarist: Burak Göral
Oyuncular: Engin Altan Düzyatan, Özgü Namal, Emin Gürsoy, Gaye Gürsel
Tür: Romantik komedi
Yapım: 2013, Türkiye, 120 dakika.
