Bir, bütün, tek olmanın ödülü

Beşiktaş şampiyonluğu elbette haketti ama, sanki taraftarı biraz daha fazla haketti... Bütün kulüplerin boş tribünlere oynadığı bir dönemde; inadına stadları dolduran bu coşkulu insanlar, şayet ödülsüz kalsaydı; gerçekten yazık olurdu.

“Takım şampiyonluğa gittiği için stadlara koştular” diyenleriniz olacaktır ama; bu taraftar daha hiçbir şeyin belli olmadığı dönemden bu yana, hep dolu dolu geldi. Zaten takımı desteklemek konusundaki becerisi, neredeyse dünya tarihine girdi. Onları da kutlamak, teşekkür etmek gerekiyor. Dün gene muhteşemdiler.

***

Maçın, ligin kaderi açısından bir değeri yoktu ama; teknik açıdan da sözü edilecek konumda değildi. Osmanlıspor’un sahaya çıkışta rakibini alkışlayarak karşılaması... Seyircinin rakibe yönelik de tezahüratı... Stadın tümünde oluşan mutluluk tabloları... Hepsi birden, maçın pek ciddi havada olamayacağı izlenimini vermişti. Fakat mücadele başladığında, durumun öyle olmadığı görüldü. Maç temiz, sorunsuz ve belli kıvamda oynanır haldeydi. Beşiktaş ligin finalini, taraftarını mutlu edecek biçimde tamamlamak niyetindeydi. Osmanlıspor da, (Yediği gollere bakmayın) pek öyle boşvermiş gibi de değildi.

***

Anlayacağınız maç öncesi, maç sırası ve maç sonrasında; güzel, duygulu, coş- kulu ve hatta eğlenceli sahnelere tanık olduk. Her şey çok güzeldi.