Her iki takımın da ortaya koyduğu futbolun dışında bir yorum getirmek isterim. Kadir Has Stadı’nda karşılıklı kaçırılan goller akıllara durgunluk verdi. İlk yarıda Bobo’nunu bir kafa şutu şans eseri Volkan’ın kucağına gitti, bu pozisyona, golden uzak kalan Kayseri adına şanssızlık diyelim.
Fenerbahçe adına ise Cristian Baroni’nin ben diyeyim 1-2, siz arttırabilir 3-4 diyebilirsiniz, kaçırdığı net pozisyonlar vardı. Özellikle ikinci yarının başında girilen pozisyonların gol olmaması herkesi şaşkına çevirdi. Bence bu kaçırılan goller becerisizlikten başka bir şey değildi. Bu yüzden bu konuyu yazının başına almak istedim. Kayseri’nin ise ikinci yarıda ilk önce Cleyton daha sonrasında da Sefa ile kaçırılan gol pozisyonları vardı ki bunları herhangi biri sokaktan gelse, rahatlıkla gole çevirebilecek durumdaydı.
Maçın son çeyrek zamanında Bobo’nun uzaktan attığı Kayseri golünde ise kaleci Volkan’ın bu gole izin verişini izledik. A Milli Takım’ın kalecisi Volkan’ın böyle goller yememesi lazım.
Sezonun bu haftasına kadar Fenerbahçe hangi deplasmanda böyle rahat pozisyonlara girdi ki; ama böyle üst üste pozisyonları kaçırdıklarını da hatırlamıyorum.
İyi futbol dersek, ilk yarı biraz Fenerbahçe, ikinci yarıda ise Kayserispor daha üstündü. Fenerbahçe bu deplasmandan istediği puanlarla dönemiyorsa hiç oturup hayiflanmaya gerek duymasınlar diyorum. Maçın kaçırılan pozisyonlarının gol olarak skor tabelasına asıldığını görseydik, bu mücadelenin adeta basket karşılaşmasına dönüşebileceğini söyleyebilirdik. Kuyt’ın Fenerbahçe adına attığı kafa golü ise maç bitti bitecek derken, Sarı-Lacivertliler’e can simidi oldu.
Çok kaliteli futbol yoktu, kaçan goller çoktu. Yazının başlığında belirttiğim gibi beceriksiz ayaklar maça damgasını vurdu. Fenerbahçe’de iyi oyuncu arayıp bulmak istiyorum, hiçbiri standartların üzerine çıkmadı. Vasatın kol gezdiği bir Fenerbahçe’yi izledik Kayseri deplasmanında. Her iki takım girdiği pozisyonları değerlendirseydi belki maçın kalitesi de artabilirdi. Kısacası Türk futbolunun ne kadar istikrarsız olduğunu, sıralamadaki takımların bir var bir yok olmasıyla görüyoruz.