Ağlamak mı lazım utanmak mı?

Cumartesi gecesi zapping turumda, Ntv’de, Kastamonu Küre’deki İkiçay Köprüsü’nün hikayesine rast geldim.Köprü önemli zira Kurtuluş Savaşı sırasında İstanbul’dan kaçırılan cephane önce İnebolu oradan da kağnılarla bu köprü üzerinden geçerek Anadolu’ya ulaştırılmış.Sonra 1980 yılında taşıtlar için yeni bir köprü yapılmış ama İkiçay’ın derdi bitmemiş.Hazine avcıları tarihi köprüyü kullanılmaz hale getirmişler.İnsan menfaat için kendi tarihine bu kadar düşman olan insanlarla birlikte yaşamaktan utanıyor.Her neyse Küre Kaymakamlığı meseleye el atmış da onarım çalışmaları başlamış.Bir notum daha var, Fransa’nın İtalya’nın kırsalında Michelin yıldızlı şeflerin mekanlarına gidip sayfalar dolusu yazı döktürenler, sizi Anadolu’da da görsek keşke...Mesela 2’si hariç tüm erkekleri Çanakkale’de şehit düşen, o son 2 erkeği de Kurtuluş Savaşı’na yollayan Ersizler Köyü’nden söz etseniz bir gün...İnsanın midesini değil ama tarih bilincini dolduran yerler oralar, aklınızda bulunsun...

Eurovision meselesi

Katılmazsak hayatımızda büyük bir eksiklik oluşur diyorduk öyle olmadı.Adı Eurovision ama Avusturalya’da artık yarışmaya katılıyor.Daha garibi mevcut puanlama sistemiyle besteler değil diplomatik şirinlikler yarıştırılıyor.Bu yazdıklarımı öfke sananlar olabilir değil...Bakın Eurovision eskiden yeni yıldızlar yaratırdı.Abba’dan başlayıp, iki kez birinci olan Johnny Logan, Celine Dion ve  Secret Garden’a kadar çeşitli grup ya da kişilerin ismini saymak mümkün.Bir de son yıllara bir bakın. İyi bir şarkı yapıp Youtube’da şöhrete ulaşan isim daha fazla.Demek ki bu çağda ortak canlı yayınla milyarlarca insana ulaşmak falan işe yaramıyor.

Hele ki çoğu ülkenin diplomatik şirinlikler için komşulara oy yağdırdığı bir ortamda bu sonuç şaşırtıcı değil.Durumu en zor olan Avusturalya zira kıta ülke...Malezya, Endonezya gibi arada okyanus olsa bile  komşu ülkeler yarışmaya katılmadıkça işleri çok zor.