ABD ve İngiltere arasındaki rekabet, giderek "görünür" bir hale geliyor...
ABD'nin Çin "projeksiyon"u ile Birleşik Krallığın Çin "vizyon"u arasındaki fark, iki küresel gücün arasındaki "rekabetin boyutu"nu göstermektedir.
ABD'nin "Tek kuşak tek yol projesi"ne karşı koyması ile London finansının destek çıkması; esasen bize "hikâyenin seyri"ni izah ediyor.
Rusya bu kırılma noktasında, "önemli ve belirleyici esas aktör"dür.
Ukrayna meselesine bakarken, dünya paylaşımında ABD ile İngiltere arasındaki rekabeti de gündeme alarak bakmamız gerekiyor.
Rusya ile Batı arasındaki çekişmenin esas aktörü olarak İngiltere'yi ayrıca okumakta yarar vardır.
Rusya, Karadeniz ve çevresinde NATO yani; İngiliz ve Amerikan donanmasını görmek istememesinin "haklılık payı"nı göz ardı etmemek lazım.
Ayrıca Türkistan Coğrafyasının bu yenidünya paylaşımdaki konumunu da analiz etmek zorundayız.
Buradaki ortak paydaya bakıldığında, coğrafyada "Rusya ve Türkiye ortaklığı"; manidar gözükmektedir.
Düne kadar rekabet alanı olarak okunan coğrafyada, Türkiye ve Rusya'nın ortak noktada buluşabilmesini de; ABD, İngiltere ve Çin üçgenli rekabet alanında aramak mantıklıdır.
Bu yeni paylaşım döneminde İngiltere'nin yeniden tarih sahnesine hegemonik güç olarak çıkmak niyeti ile ABD'nin 2.Dünya savaşından sonra yarım bırakılan paylaşıma bakış açısı arasındaki fark, bugün içinde bulunduğumuz büyük savaşın kodlarının içinde saklı.
ABD, Çin ile arasındaki hesabı kapatmak istiyor ama bunu mümkün olduğu kadar uzatıyor. Amerikan siyasetinin duayeni, 100 yaşındaki Henry Kissinger'in Çin lideri ile yıllar sonra yine kriz yönetimi amacıyla görüşmesini de, tesadüfi bir olay olarak okumamak gerekiyor. 1970'lerdeki Amerikan-Çin krizini savaşmadan yönetme amacıyla yine Kissinger devrede idi.
Pasifik'te savaş çıkarsa, "büyük göç dalgası"nın ilk olarak Rusya ve Türkistan için tehdit olacağı gayet nettir...
Bu nedenle Rusya, kendisi açısından mümkün olanı almaya çalışıyor...
Ukrayna, Belarus ve Moldova hattına o nedenle önem veriyor!
ABD'nin buraya bakış açısının, günün sonunda bugünkü söylemlerinden farklı olacağı bedihidir.
Avrupa'yı Rus tehditi ile dizayn ediyor!
Diğer taraftan ise İngiltere ile uzun vadeli hesaplaşma yolunu inşa ediyor...
ABD, Rusya ve çevresinde yeni küçük savaş motivasyonlarına o nedenle kapı açıyor. Karadeniz üzerinden gerilimin sebeplerini, Türkiye'yi Rusya ile ilişkilerde zora sokmak hamlelerini de görüyoruz.
Karadeniz ısıtılırsa, bunun en büyük zararı Rusya kadar Türkiye'ye olacaktır.
Dolayısı ile ABD ve İngiltere'nin, Karadeniz'deki ince ayarına; "Karadeniz'i kurban vermek zararlı"dır. Bu nedenle, Karadeniz kaynamamalı, aksine sakin kalmalıdır.
"Zengezur koridoru, Ermenistan meselesi ve Karabağ konusuna da; bu yeni stratejiler üzerinden bakılmalı..." fikrinin çoğu "analistlerin kanaati olması" da tesadüf değildir.
Güney Kafkasya ile Rusya'yı meşgul ettirmek, yormak ve küresel oyun kurmada zayıf düşürme hamlesi; bayağı sürecek gibi...
Ama Rusya yeni sürece alternatif kozlarını devreye sokarak hazırlık yapıyor.
Ve Putin bu süreçte başarılı.
Afrika coğrafyası üzerine yeni strateji geliştirme gayretini de biraz buradan okumak gerekiyor...
Rusya'nın Afrika ülkeleri ile geçmişe dayalı ilişkileri vardır; ama son dönemde bu konu stratejik mesele olarak Kremlin gündeminde...
Rusya özellikle Fransa ve Almanya'nın ilgi alanına girme konusuna da odaklanmış duruyor.
Şimdi yeni dönem, yeni bakış açısını ve ezberleri bozmamız gerektiğini dikte ediyor.
"Dolayısı ile ebedi düşmanlar değil, çıkarlar var..." tanımı; şimdi daha çok kullanılması gereken cümle olarak karşımızda duruyor.
