19. yüzyılın ortalarında yani 1845'ten 1852'ye kadar İrlanda'da büyük bir kıtlık meydana geldi. 1 milyondan fazla insanın ölümüne neden olan büyük kıtlığa mantar benzeri bir organizmanın neden olduğu ortaya çıktı. Söz konusu büyük kıtlık olarak bilinen İrlanda kıtlığına ayrınılı araştırma sonucunda patates yanıklığı veya geç yanıklık nedeniyle başarısız bir patates mahsulünün neden olduğu belirlendi. Patates o zamanlar İrlanda'da en çok bulunan ve tercih edilen üründü. Bu olayların İrlanda'ya etkisi, kitlesel açlık, hastalık ve ölüm oldu.
Kıtlık için en kötü yıl 1847'ydi, çünkü salgının ilk iki yılında mahsul veriminde herhangi bir artış olmamıştı. Kıtlık ve ölümle boğuşan İrlanda'ya beklenmedik yardım çok uzaklardan geldi. Osmanlı Devleti'nin o dönemki padişahı Sultan I. Abdülmecid, İrlanda'ya yardım etme niyetini dile getirdi.
Sultan I. Abdülmecid o zaman İrlanda'ya 10.000 pound günümüz parasıyla yaklaşık 213 bin 655 Türk lirasından fazla yardım göndermek istedi. Ancak bu yardım Kraliçe Victoria'nı yardımından fazla olduğu için İngiliz hükümeti tarafından kabul edilemedi. Kraliçe Victoria o dönemde İrlanda'ya sadece 2.000 pound yardım göndermişti. Bu nedenle, Sultan I. Abdülmecid'in yalnızca 1.000 pound yardım gönderebileceği kabul edildi.
Aradan geçen 173 yıla rağmen İrlandalılar tarafından hatırlanmaya devam Osmanlı İmparatorluğu'nun cömertliği, bazı anıt ve görsellerle ölümsüzleştirildi.
Dönemin Drogheda Belediye Başkanı Frank Godfrey ve dönemin Türkiye'nin Dublin Büyükelçisi Taner Baytok tarafından 1995'te belediye binası duvarına "1847 Büyük İrlanda Kıtlığı, Türkiye halkının İrlanda halkına karşı cömertliğinin tanınması ve anısına" yazılı bir plaket çakıldı.
Star Gazetesi