Ertuğrul: En ağır eleştiriyi kendime ben yaparım

Ünlü sunucu İnci Ertuğrul, çocukları kaybolan ailelerin sesi oluyor. Polise yargıya intikal etmiş ama bir sonuç alınamamış kayıp çocukları FOX TV ekranlarında yayınlanan ‘Kaybolan Çiçekler’ adlı programında arıyor. Her zamanki naifliği ve güzelliğiyle bizi karşılayan Ertuğrul ile yeni programını ve özel hayatını konuştuk.

'Kaybolan Çiçekler’ programınız hayırlı olsun.

Teşekkür ederim. İki aydır güzel bir ivmeyle devam ediyor. Bir anne olarak program teklifini kabul ettim. Kısa sürede seyirciden güzel bir karşılık bulduk.  Bu da bizi çok mutlu ediyor çünkü çok emek veriyoruz ekip olarak. Bunun karşılığında da olayların sonuca ulaşması ayrı bir güzel. Böyle hep güçlü bir şekilde devam etmek istiyoruz. Daha önce buna benzer bir program yapmıştım ama o zaman genel olarak kayıp insanlarla ilgileniyorduk şimdi sadece kaybolan çocuklara odaklandık. 

Neden sadece çocuklar? 

Dünyanın geçirdiği değişimden en çok etkilenenler çocuklar. Bu yüzden de en hassas olmamız gereken konu onlar. ‘Kaybolan Çiçekler’ programı kaybolan çocukları kapsadığı gibi bir taraftan da çocuklarla ilgili suçlar, tehlikeler, istismar ve hayata doğru hazırlanmaları gibi pek çok başlığı da kapsıyor. Yani bir yandan kayıpları ararken aileleri de bilgilendiriyoruz. Konuların somut örneği de kayıp çocuklar oluyor. 

Böyle bir program yapmak zor değil mi? Her gün yeni bir dram...

Zor ve yıpratıcı. İşin öznesinde çocuk olunca sarsılmamak mümkün değil. Üstüne biraz oturup düşününce çıldıracak gibi olabilirsiniz.Kaldı ki biz insanlara hikayeleri sadeleştirerek anlatıyoruz. Hikayelerin çoğu zaman çok daha acı ve insanları rahatsız edecek detayları oluyor. Yaptığımız programda bir tek çocuk bile bulunup ailesine kavuşturulursa,  tehlikeden uzaklaştırılırsa kârdır. Bu düşünce bana güç veriyor. 

Yakın zamanda programda kaleminizi kırdınız. Nasıl o noktaya geldiniz?

Yıllardır sürdürülen kötü bir alışkanlık varmış, belki 100 yıldır süren bir olay. Küçük yaştaki kız çocukları kaçırılıyor, aleyhlerinde dedikodu çıkarılıyor ve ailelere de “Kızınızın adı çıkmasın evlendirin” diye baskı yapılıyor. Hatta ailelere para teklif ediliyor. Buna “Yeter” dedim. Geriye dönük bir yıl içersinde 20 aile jandarmaya “Kızımız kaçırıldı” diye başvurmuş ki bazı ailelerin başvuru bile yapmadıklarını düşünürsek sayı çok daha fazla. Doğuda evliliklerin sadece yüzde 30’u normal yolla oluyormuş gerisi kaçırılma ile gerçekleşiyormuş.

Bu olayları dinlerken bir taraftan da konuk ve seyirciyi yönetiyorsunuz...

Bu tarz programlarda en önemli şey seyircinin de konukların da size güven duyması. Gelen konuğun sorununu yüreğinizde hissedip yaklaşmazsanız derdini açmaz. Dokuz yıl haber spikerliği yapmış biri olarak program sunuculuğu ile karşılaştırınca bu işin zorluğunun kat ve kat daha fazla olduğunu görüyorum. Çünkü stüdyoda çaresiz insanlar var.  

Programda anlatılan konuların rüyalarınıza girdiği oluyor mu?

Evet ve geceleri çok fazla uyanıyorum. Ama her seferinde sonuca odaklanmaya çalışıyorum. Öbür türlü yapılamaz bu iş. 

Kendinizi çok eleştirir misiniz?

Ben kendimi ekranda çok gergin buluyorum ve kendimi izlemeyi hiç sevmiyorum. Görüntümü, bakışımı, elimi tutuşumu hiç beğenmem. Orda neden öyle bakmışım, neden o soruyu sormamışım gibi birçok konuda kendimi çok eleştirir, yiyip bitiririm. Bir de kızım eleştirir şaka yolu ile ama ben kendime çok acımasızım. En ağır eleştiriyi kendime kendim yaparım. Bu durumun mükemmeliyetçilikle ilgisi yok işi iyi yapma isteği. 

Bir kitap projeniz vardı ona ne oldu?

Evet, yıllardır çıkaramadığım bir kitap projem var. Yazı işini çok ciddiye alıyorum. Ama dönüp yazdıklarımı okuduğumda çok moral bozucu olduğunu gördüm. Kitabımda çok acıklı hikaye vardı. “Bu böyle basılmamalı” dedim ve rafa kaldırdım o projeyi. Son zamanlarda “Kitap çıkarmalısın” diye çok fazla talep alıyorum belki bir cesaret çıkartırım.  

Sizin dostlukları çok önemsediğinizi biliyoruz…

Ailem ve dostlarım benim için çok önemli, hayatımda büyük bir yere sahipler. Mesela her yıl üniversite arkadaşlarım ve onların aileleri ile toplanıyoruz.  

Kızınızın da sizin izinizden yürümesini ister misiniz?

Psikoloji eğitimi alıyor kızım. Aslında sunuculuk yapabilir Türkçesi ve diksiyonu çok düzgün. Ama ileri de uzmanlaştığı bir konuda belki konuk olarak programlara katılırsa çok mutlu olurum. Onun dışında benim yaptığım işi yapsın istemem.

Diksiyon dersleri veren biri olarak günümüz gençlerinin diksiyonunu nasıl buluyorsunuz?

Türkçe’nin kullanımındaki özensizlik beni üzüyor ve her gün biraz daha bozuluyor ne yazık ki. Cümle kurmadan iletişim kurmaya çalışıyor şimdiki gençler.