Yarın deniyordu yarın geldi çattı

Bir bebeğin, normalde şansa dayalı genetik bir piyango ile doğduğu ve sağlığının bu genetik piyango ile şekillendiği bilinir. Anne ve babanın genlerinin buluşması, o buluşmanın şifresi, bebeğin de özelliklerini belirler.

Ancak ana-baba genlerinin buluşması noktasında yeni müdahale yolları açılmaya başladı. Özellikle tüp bebek oluşumunda ceninin genetik yapısına bakıp, o genetik kodu değiştirmek büyük ölçüde mümkün. Şimdilik hastalıkları belirleyip düzeltmek için cenin genetik şifresine müdahale edildiği söyleniyor. Ancak bilim, benzer müdahale ile, doğacak bebeğin boyunu uzatıp, ten ve saç rengini değiştirmenin, hatta zekayı artırmanın mümkün olduğunu söylüyor. Gidiş o kadar hızlı ki, cinsiyet belirleme, olağan sayılmakta.

Yani ‘Üstün’ sayılan insan tipini laboratuvarda kurgulamak, mümkün. Bu işi yapan şirketler Amerika’da ve devlet destekli klinikler halinde Çin’de çalışıyor. İlk bakışta ‘ilerleme, gelişme, modernleşme’ gibi gelse, de bu olayın ağır sosyal ve ahlaki boyutları var. Hatta genetik yapıya müdahale, siyasal ve ekonomik sınırları zorluyor. Bu yöntemi yasa ile sınırlamak belki halen mümkün olsa da, başka ülkelerin serbest bırakması ve teşvik etmesi ihtimali, zor tercihler getiriyor. Genetik turizm, bazı ülkelerin gelir kaynağı olabilir. 

Ülkelerin yeni nesiller arasında genetik kodu düzenlenmiş, daha üstün sayılan bebekler yetiştirmeleri ve bu özel bebeklerin sayılarının artmasıyla ‘üstün bir sınıf’ oluşturmaları mümkün. Ardından genetik kodları değiştirilmiş kuşakların siyasi ve sosyal yapıyı değiştirmesi de mümkün.

Bilinen ulusal yapıların ötesinde yeni genetik nüfusla ülkelerin nasıl değişebileceği, geniş hayal gerektiriyor. Ve ihtimaller, bu hayal gücünü de zorluyor.

Öte yanda kötü ihtimallar var: Genetik yapısı oynanmış bebek deneylerinde hesapta olmayan sonuçlar ve yanlışlıklar yaşanırsa ne olacak? Genetik deney insanlarının ileri ya da üstün sayılan zekaları ve anlayışları kendilerine ve çevrelerine nasıl etki yapacak? Bu insanlar ‘normal’ yaşam mı sürecek, yoksa özel yaşam merkezlerinde korumalı duvarlar arasında ‘laboratuvarlarda’ mı yaşamaları gerekecek?

Ardından, genetik şifre değişikliği ile çoğunluk ‘ileri’ zekaya ulaşınca, geride kalan ‘normal’ insanlara ve bu teknolojiye ulaşamayan ülkelere ne olacak. Bu insanlar ve ülkelere artık gerek kalmayacak mı? Zaten ‘kısıtlı kaynaklar’ ve ‘dünya fazla kalabalık’ diye mırıldanmalar başladı. Dünyada yer açmak için ‘gereksiz sayılan kitlenin yok edilmesi’, düne kadar roman-film senaryosuyken, şimdi senaryo, gerçeğe yol alıyor. İnsanlığın ‘ileri’ ve ‘geri’ diye iki ayrı türe ayrılmasıyla dünyada birinin diğerini istememesi ve kitlesel olarak yok etmesi çok mu aşırı bir ihtimal? Şimdiye dek dünyanın şiddet geleneğine ve ‘normal insanlar arasında’ yaşanan ve yaşanmakta olan çatışmalara bakarsak, hiç değil.