Engelli kişiler, sağlıklı bireye göre daha zor iş bulmakta, bulduğu işi de sürekli olarak elinde tutamamaktadır. Engellilerin Anayasa’nın 61. Maddesi hükmü doğrultusunda, pozitif ayrımcılığa tabi tutularak korunması gerekir. 5510 Sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu hükümlerine göre engelli sigortalıların daha erken emekli olma hakları bulunmaktadır.
Engellilere tanınan pozitif ayrımcılık, ödeyecekleri verginin çalışma gücü tam olanlara nispeten daha az olmasıyla sınırlı değildir. Engelliler çalışma yaşamında, emekli olma şartları açısından da özellikle korunmuştur.
Çalışma gücünün asgarî yüzde 80'ini kaybetmiş bulunan hizmet erbabı (4/a ve 4/c sigortalısı) birinci derece Engelli, asgarî % 60'ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabı ikinci derece Engelli, asgarî yüzde 40’ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabı ise üçüncü derece engelli sayılmakta ve Gelir Vergisi Genel Tebliği’nde belirlenen aylık tutarlar, hizmet erbabının ücretinden indirilmektedir.
Kanunda geçen hizmet erbabı lafzı, dolaylıda olsa vergi indirim belgesinin sadece ücretle çalışanlara verileceğini hüküm altına aldığından bağımsız çalışan 4/b sigortalılarının vergi indirim belgesi alması mümkün değildir.
1.10.2008 tarihinden önce sigortalı olup 5510 Sayılı Kanun’un yürürlük tarihinden önce veya sonra engelliliği nedeniyle vergi indiriminden yararlanmaya hak kazanmış durumda olan sigortalılar hakkında yukarıdaki tabloda belirtilen şartlara göre aylık bağlanmaktadır.
Aşağıdaki tablodan da görüleceği üzere 30.09.2008 öncesi sigortalılık başlangıcı olan engellilerin işe giriş tarihi ve engellilik oranına göre 15 yıl 3600 gün ile 20 yıl 4400 gün sayısı arasında değişen sürelere göre emeklilik mümkündür. Engelli vergi indiriminden yararlanarak emekli olacaklar için yaş şartını tamamlama zorunluluğu yoktur.