Türkiye, ulaştırma alanında kara ve havayolu projelerinde önemli atılımlar yaptı. Şimdi demiryolu ağının da modernleştirilmesi, geliştirilmesi ve stratejik hedeflere uygun hale getirilmesi gerekiyor. Bu konuda Çin ile görüşülmekteydi. Ancak Mayıs ayında Başbakan Binali Yıldırım’ın teması sonucu, demiryolu sektöründe Türkiye’ye yeni kapılar açacak bu dev proje Almanya’ya da önerildi. 

Ve bu Eylül itibarıyla Almanya, Türk demiryolu ağını baştan sona geliştirecek, yeni hatlar açacak, Türkiye’ye de teknolojik katkı-birikim sağlayacak 35 milyar euroluk bu tarihi projeye yakın duruyor. Almanya, stratejik projeye Çin’e kıyasla daha iyi koşullar getirdi. Alman medyasına göre bu konuda halen görüşmeler sürüyor ve Almanya, Çin tekliflerini aşacak yeni teklifler hazırlıyor.

Almanya ve demiryolu deyince, zihinlerde Berlin-Bağdat Demiryolu var... Sultan Abdülhamit döneminin Ortadoğu’daki stratejik değerlendirmeleri ve ittifakları var. Anadolu’nun demiryolu altyapısı, Bağdat demiryoludur. Evet bu hatla Almanya, Musul petrolüne ve Basra limanına ulaşmayı hedeflemişti. Osmanlı-Alman ittifakında eşit çıkarlar, ilişkiler vardı ya da yoktu. Ancak her ülke kendi çıkarına bakar. Türkiye için de zaman, mevcut çıkarları ve hedefleri dengelemek ve en iyi neticeyi almak zamanı.

Projenin Almanya’ya verilmesiyle, Türk ekonomisine önemli bir güven ve kaynak tazelemesi yaşanacak. Alman yatırımı aynı zamanda AB-Türkiye ekonomik ilişkilerinin canlanmasını sağlayacak, Türkiye yatırım ortamı üzerindeki bulutları dağıtacak. Almanya, kur çalkantısı yaşanırken yatırıma girişerek, Türk ekonomisine güven ve destek veriyor. Ekonominin bu darboğazı aşacağını biz biliyoruz da, Almanya da aynı şeyi söylüyor.

Bağdat Demiryolunun bir kolu, Anadolu’dan başlayıp Suriye-Lübnan-Filistin üzerinden Hicaz’a gider. Geleceğin müreffeh Ortadoğusunda Hicaz Demiryolunun da ihya olması, bir hayal değil... Türkiye merkezli Bağdat ve Hicaz hatlarıyla birbirine bağlanacak Ortadoğu kent ve limanlarının, herkesi zengin edecek ekonomileri işletmesi, bir hayal değil. Emsali var: 100 yıl önce Ortadoğu birleşikken huzurluydu.

Viyana’daki Osmanlı Kuşatması, yardıma gelen Lehistan-Polonya Kralı Sobieski’nin müdahalesiyle 12 Eylül’de kırıldı. Aslında Viyana çok önce teslim olmaya hazırlanıyordu. Leh asıllı tüccar Cerzi Françişek Kulçitzki olmasa, belki Viyana çoktan düşerdi. 

Türkçe de bilen Kulçitzki, kuşatma altındaki Viyana’dan çıkıp dışarıdaki durumu öğrenmek ister. Osmanlı askeri gibi giyinir, sonra Türkçe konuşarak, selamlar vererek, yürürken Türkçe şarkılar söyleyerek kuşku uyandırmadan kuşatma çemberini aşar. Dışarıda, Sobieski’nin büyük bir orduyla Viyana’yı kurtarmaya geldiğini öğrenir. Ve kente geri dönüp bu haberi yayar. Viyana yeni bir şevkle direnir, Sobieski’yi bekler. 

Osmanlı ordusu çekildikten sonra Kulçitzki Viyana’nın kahramanı olur. Sobieski, bu ünlü Leh vatandaşına, Osmanlı ganimetinden istediğini almasını söyler. Kulçitzki, geride kalan birkaç yüz çuval çekirdek kahveyi alır. Sonra bu kahvelerle Viyana’nın ilk kafe’sini açar. Başlangıçta, sert sade kahve ilgi görmez. Girişimci Kulçitzki, kahveye süt ve bal ekleyip, fark yaratır ve Viyana, o zaman kafeler başkenti olur. Polonya dışişleri kayıtlarına göre, Kulçitzki’nin ilk kafesi bir yıl içinde kapanır, ama girişimci, biri hala açık olan iki kafe daha açar. Halen Viyana’da adını taşıyan bir sokak ve sokakta kahve yapan heykeli vardır. Viyana belki düşmemiştir ama Avrupa siyasetçisi ‘Doğunun’, Viyana’nın Landstrasse yolundan başladığını bilir.