Dünyayı yok etmek için uzaylılara ihtiyacımız var mı?

Bu hafta vizyona giren Uzaydan Gelen Fırtına-Geostorm kıyamet filmi sevenlerin kaçırmaması gereken bir yapım. Senaryo ve oyunculuklardan daha çok sinema teknolojisinin gelişimini bu filmde sonuna kadar hissedeceksiniz...

Kıyamet filmlerini severim. Genel olarak bu tür filmler kaçınılmaz sonu gösterip insana yaşadığı için mutluluk verir. Bunun dışında aksiyonu ve sinemanın teknolojisini sonuna kadar kullanan filmlerdir. Mesele para olunca tabii bu tür filmlerin merkezi hep Hollywood olur. Belirli yönetmenler ise bu filmlerde uzmanlaşmıştır. Mesela 2012, Kurtuluş Günü, Yarından Sonra, Godzilla filmleriyle haklı bir ün elde eden Roland Emerich. Bu hafta vizyona giren Uzaydan Gelen Fırtına-Geostorm da tam bir Emerich filmi. Ancak bu kez yönetmen koltuğunda ilk yönetmenlik tecrübesini yaşayan Dean Devlin var. Devlin yıllarca Roland Emerich’in yapımcısı olarak çalışmış. Peki boynuz kulağı geçmiş mi; hiç sanmıyorum. Film teknolojik ilerlemelerden sonuna kadar yararlanmış, görüntü açısından mükemmel ama bir yönetmen çiğliği hissediliyor. Oyuncular, Gerard Butler ve Andy Garcia ise filmi bir sınıf aşağı çekiyor. Oyuncuların performanslarıyla ilgili bir durum değil bu. Ama ikisinin de pazarı o kadar düştü ki oynadıkları filmlere böyle bir etki yapıyorlar. Filme dönersek kısaca konusunu anlatalım; gezegende eşi benzeri görülmemiş doğal afetler yaşanmasının ardından, dünya liderleri bir araya gelerek, iklimi kontrol etmek ve böylece insanların güvenliğini sağlamak üzere karmaşık bir uydu olan network’ü tasarlar. Ama, bir şeyler ters gider ve Dünya’yı koruması için yapılan sistem ona saldırmaya başlar. Dünya çapında bir manyetik fırtına her şeyi ve herkesi yok etmeden önce, gerçekte ne olduğunu ortaya çıkarmak için zamana karşı yarış başlar. Filmde teknolojinin sinemayı getirdiği noktayı büyük bir tatminle seyrettim. Ama senaryoda yapılan küçük kandırmacalarla insan açgözlülüğünü de ortaya sermesi bence önemliydi. Uzaydan Gelen Fırtına’nın özellikle 2012 ve Yarından Sonra filmleriyle  belirli bir benzerliği olduğunu düşünüyorum. Her ikisinde de bizim duyarsızlığımız yüzünden bozulan doğa iflas ediyordu. Aslında iflas ederken gezegen bizsiz yoluna devam etme şansını buluyordu. Yani dünyanın sonundan çok insanlığın sonu öne çıkıyordu. Burada da bozulan iklim dengesinin oluşturduğu doğal felaketleri bir uydu sistemiyle düzeltmeye çalışıyor insan oğlu. Yani doğanın dengesini bozma sebebimiz olan teknolojik ilerleme bizi yine o bozulan doğadan kurtaracak ilaç olarak görülüyor. Senaryo bu yanlış mesaj üzerinden ilerleme ısrarında bulunmuyor. Eleştirilerime rağmen ben bu filmi sinemada seyretmekten zevk alırım. Kıyamet filmlerine tutkum var. Yaşama sevincim mi azaldı ne songünlerde?