Bu Lider’lik, sana yar olmaz; bilesin

Beklenmedik ve hesaplanmadık anda gelen şok kafa golü; G.Saray’ı mecburen risk yüklenmeye zorladı. Ve o risk, ikinci golü yemeye zemin hazırladı.

***

O ana kadar Gomis gol atmaya niyetli/istekli/hatta hazırlıklıydı. Ama G.Saray onu besleyecek, daha fazla topla buluşmasını sağlayacak üretim yoksunluğu içindeydi. Gomis yeterli desteği göremeyince, kendisi top kapma telaşına kapıldı ve o hengâmede isabet oranını düşürdü.  Topu kapayım, döneyim, düzelteyim de öyle vurayım derken; bulduğu bir-iki pozisyon güme gitti. İkinci yarı başlarında; sırtı kaleye dönükken ve uzaktan kafayla attığı gol, biraz da şans eseriydi.

G.Saray’ın orta sahası; ne rakibi durdurabiliyor ne de kendi takımını ileriye taşıyabiliyordu. Belhanda; maske takmış Zorro gibi başka kimlikteydi. Bir türlü kendi olamıyordu... Maicon; üstüne zamk gibi yapıştığı, nefes almasına bile izin vermediği Adebayor’u gene de tutamadı. Adam yığınla attı. O  çağ dışı yakın markaj ne işe yaradı?

***

G.Saray korkarak başladığı maçta, korkunun ecele faydalı olmadığını acı bir şekilde öğrendi. Nerde o aslan yürekli, tempolu, baskılı (Korkan değil korkutan) G.Saray?... Yenmesi gereken rakiplerinin hiçbirini yenemezsen, bu liderlik sana yar olmaz bilesin...